همشهری - نیلوفر ذوالفقاری: جایی در پایتخت میلیونی کشورمان و در واقع در منطقه۱۳، حدفاصل بزرگراه شهید باقری و مسیل جاجرود، خیابانی هست که به‌نام شاعران آراسته شده است. فرخی یزدی، صائب تبریزی، حافظ، غزالی، باباطاهر، سنایی، سعدی، مولوی، فردوسی، خاقانی، بهار و بوعلی، نام‌شان یکی پس از دیگری در امتداد خیابانی دیده می‌شود که بیش از نیم‌قرن پیش در محدوده شرق تهران شکل‌گرفته و این نام‌ها بر کوچه و خیابان‌هایش نقش بسته است و چشم‌نوازی می‌کند. شناسنامه خیابان شاعران در دو سمت هر معبر دیده می‌شود که برخی در گذر زمان رنگ باخته و تعدادی هم انگار نقش و نگار تازه به‌خود گرفته‌اند. خیابان فرخی را از سمت جنوب به‌سوی شمال تا انتها بروید؛ جز ۵-۴معبر، بقیه به‌نام شاعران ثبت شده‌اند و اگر بزرگراه شهیدباقری سال‌ها پیش از دل این معابر نمی‌گذشت، هنوز دسترسی‌شان به هم برقرار بود و در راستای یکدیگر قرار داشتند. خیابان‌هایی که از شرق بزرگراه شهید باقری تا مسیل جاجرود امتداد یافته و با وجه تسمیه یکسان، اگر این تکه از پایتخت را «محله شاعران» بنامیم خالی از لطف نیست. جز این خیابان که به دورهمی نام‌های شاعران تبدیل شده، بسیاری از کوچه‌ها و خیابان‌های دیگر در پایتخت هم به‌نام شاعران آراسته شده است.
زنده‌نگه‌داشتن یاد و نام شاعران راه‌های مختلفی دارد، اما اینکه هر روز موقع ردشدن از یک خیابان، چشم‌مان به تابلوهای آبی‌رنگ با نام شاعران بخورد و موقع نوشتن نشانی پستی نام شاعران را به‌عنوان نام کوچه و خیابان بنویسیم، یادآوری زیبایی از تلاش شاعران برای زنده نگه‌داشتن شعر و ادبیات فارسی است.
کد خبر 799531
منبع: روزنامه همشهری
نظر شما